افرادی که زمان زیادی را صرف تماشای خشونت در رسانهها میکنند، بر این
عقیده اند که میزان خطر در جهان، بیشتر از مقدار واقعی آن است.
جورج گربنر طولانی ترین مطالعات در مورد خشونتهای تلویزیونی را انجام داده
است. در تحقیق ابتدایی او آمده است که بینندگان جدی تلویزیون،
جهان را
همسان با تصاویر تلویزیون میدانند. هنگامی که برداشتهای بیننده از جهان
میبایست با تجسمات از تصاویر تلویزیونی تطبیق پیدا کند،
زمانی است که سبب میشود تا فرد بیشتر دچار بی اختیاری، اضطراب و وحشت زدگی شود. گربنر این حالت را «عوارض دنیای محقر» مینامد.
تحقیق گربنر نشان داد، آنهایی که زمان بیشتری را به تماشای تلویزیون اختصاص میدهند، به احتمال بیشتری:
۱) معتقدند که قربانی جنایتی خواهند بود.
۲) بر این باورند که همسایه آنها خطرناک است.
۳) بر این عقیده اند که ترس از جنایت مشکل شخصی بسیار جدی است.
۴) بر این عقیده اند که آمار جنایت در حال افزایش است، هرچند این گونه نباشد.
آندری گاسلین، جیکس دی گایز و گای پکوات تصمیم گرفتند تا فرضیه گربنر را در
شرایط کانادا امتحان کنند. آنان پس از بررسی سیصد وشصت
دانشجو دریافتند،
کسانی که بیش از اندازه تلویزیون نگاه میکنند، نسبت به دیگر افراد بر این
باورند که جهان جای ناامنی است. با این وجود، آنان
بینندههای جدی را نیز
یافتند که احساس ترس کمتری داشتند.
▪ مورد تحقیق:
طرز برخورد خانوادهها با تصاویر خشونت آمیز، مهم تر از خود این تصاویر میباشد.
تعدادی از مطالعات نشان میدهد که رسانه یکی از عواملی است که کودکان را
در آستانه رفتارهای پرخاشگرانه قرارمی دهد. برای مثال، مطالعه
ای در نروژ بر روی بیست نوجوان نشان داد که ضعف در قوانین والدین که مشخص میکند پسرانشان چه چیزهایی باید تماشا کنند، عامل مهم تری
در بروز رفتارهای
پرخاشگرانه نسبت به مقدار تماشای خشونتهای موجود در رسانه میباشد. آنان
همچنین اشاره کردند که مواجهه با
خشونتهای دنیای واقعی همراه با خشونتهای
رسانه، سبب به وجود آمدن بسیاری از برخوردهای وحشیانه میشود. پسرانی که
این دو را با
هم تجربه کرده اند، در موردشان این احتمال بیشتر است که
تصاویر این خشونتها را برای تشکیل شخصیتهایشان به کار گیرند تا موقعیت
خود را
به عنوان اعضای گروههای غیر اجتماعی و منزوی تثبیت سازند.
از سوی دیگر، محققان براین باورند که طرز برخورد والدین با این خشونتها
میتواند از تأثیر آن بر روی کودکان بکاهد. هیوزمن و بچ راچ اضافه کردند:
«رفتار خانواده و طبقه اجتماعی که طرز برخورد با خشونت را مشخص میکند،
عامل تعیین کننده مهم تری نسبت به میزان تماس با خشونت
موجود در رسانههاست. خشونتهایی که هرچند مهمند، اما عامل ضعیف تری به شمار میآیند.»
وقت خشم و وقت شهوت مرد کو؟
طالب مردی چنینم کو به کو
کو در این دو حال مردی در جهان
تا فدای او کنم امروز جان
اگر انسان بتواند در حالات خشم و غضب، مالک نفس خویش باشد، او را می توان از افراد نیرومند و توانا برشمرد؛ چرا که کنترل نفس سرکش در آن حالت، ایمان و اراده ای والا و قوی لازم دارد که خیلی از انسان ها نمی توانند از عهده اش برآیند. اگر مروری به صفحات حوادث در رسانه ها داشته باشیم اکثر حوادث ناگوار ریشه در عدم توانایی مجرمین در کنترل خشم و غضب خود دارد.
به این جهت کنترل غضب امری مهم به شمار می آید و هر کس در آن موفق شود، افزون بر بهره های فراون دنیوی، دارای مقامی بلند از نظر معنوی خواهد بود. اینک به برخی از آثار و فواید کنترل خشم توجه می کنیم:
الف. نجات از آتش دوزخ
امام باقر(ع) یکی از مهم ترین برکات خویشتن داری در حالت خشم را نجات از آتش دوزخ بیان می کند و می فرماید: «من ملک نفسه اذا… غضب حرم الله جسده علی النار؛(۹) هر کس در هنگام خشم و غضب مالک نفس خویش باشد، خداوند متعال بدن او را بر آتش جهنم حرام خواهد کرد.»
ب. آرامش روز قیامت
آن حضرت پاداش شیرین کظم غیظ را در ضمن تفسیر آیه «و اذا ما غضبوا هم یغفرون» (شوری.۷۳) این گونه بیان می کند: من کظم غیظا و هو یقدر علی امضائه حشا الله قلبه امنا و ایمانا یوم القیامه (۰۱) هر کس خشم خود را فرو برد، در حالی که می توانست از طرف مقابل انتقام بگیرد خداوند متعال در روز قیامت قلبش را از ایمان و امنیت و سلامتی پرخواهد کرد.»
ج. روشنی چشم اهل بیت(ع(
فرو بردن خشم و بردباری در مقابل عصبانیت از لذت بخش ترین لحظاتی است که امامان معصوم(ع) از آن به عنوان روشنی چشم نام می برند. آن گرامیان این خصلت والای انسانی را همواره دوست داشتند و شیرینی آن را هرگز فراموش نمی کردند. حضرت باقر(ع) می فرماید: «پدرم امام صادق(ع) می فرمود پسرم! هیچ چیز مانند عصبانیتی که با صبر پایان می پذیرد چشم پدرت را روشن نمی کند.» (۱۱(
آری اگر انسان بتواند در آن لحظه خطرناک و حساس، صبر و بردباری پیشه کند، لذت و شیرینی آن تا آخر عمر در کامش خواهد ماند و او را مسرور خواهد نمود. در مقابل اگر خود را کنترل نکند تا آخر زندگی در آتش حسرت و ندامت خواهد سوخت.
د. امنیت از خشم خدا
امام باقر(ع) در این مورد فرمود: «یا موسی امسک غضبک عمن ملکتک علیه: اکف عنک غضبی؛(۲۱(برای فرونشاندن خشم و غضب راهکارهای مختلفی وجود دارد که با انجام آن می توان از ضررهای بعدی عصبانیت جلوگیری کرد.
وقتی که در حضور امام باقر(ع) سخن از غضب به
میان آمد، حضرت فرمود؛ «همانا که مرد خشمگین می شود و تا خود را داخل آتش
نکند ]و به
گناهی دست نیالاید[ آرامش نمی یابد و خشمش فرو ننشیند. ]پس برای
اینکه در هنگام خشم به کارهای ناشایست اقدام نکنید[ هرگاه شخصی
خشمگین شد
اگر ایستاده است فورا بنشیند تا پلیدی و وسوسه شیطان از او دور شود و هرگاه
به خویشاوندش غضب کند، به نزد او برود و بدنش
را مس کند؛ چرا که خویشاوند
اگر مس شود، آرامش یابد.»(۶)
در توضیح این حدیث، ما برای کنترل خشم و عصبانیت راهکارهای دیگری که دانشمندان اخلاق و روان مطرح کرده اند نیز پیشنهاد می کنیم:
۱- در آن حالت شخص
به سیره انبیاء، اولیاء و صلحاء- که خود را پیرو آنان می داند- توجه کند و
در مورد آیات و احادیثی که غضب بی جا را مذمت
کرده اند، فکر کرده و از عواقبش برحذر باشد.
۲- در هنگام خشم استعاذه نماید و با گفتن جمله «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» به خداوند عالم پناه ببرد.
۳- با آب سرد وضو بگیرد و یا غسل نماید.
۴- زمینه ها و بسترهای دیگر خشم را خود یا دیگران از میان بردارند مانند گرسنگی، تشنگی، خستگی، بی خوابی و…
۵- فوائد شیرین و لذت بخش کظم غیظ را- که بارها تجربه کرده- در نظر آورد.
۶- از افراد بدخلق و عصبانی فاصله بگیرد و رفاقت نکند.
۷- اعتقاد به قضا و
قدر خداوندی را در وجودش تقویت کند و بداند که گاهی پدید آمدن برخی حوادث
ناگوار که با میل باطنی او ناسازگار است، در
اثر تقدیر الهی است. امام
باقر(ع) در این زمینه فرمود: در میان خلق خدا سزاوارترین کس به تسلیم در
برابر قضای خدا کسی است که خدای
عزوجل را بشناسد و هر که به قضا راضی باشد،
قضا بر او وارد شود و خدا اجر او را بزرگ فرماید و هر که قضا را ناخوش
دارد، قضا بر او وارد شود و
خدا اجرش را تباه سازد.»(۷(
۸- انسان وقتی که بر
فردی ضعیف تر از خودش خشم می گیرد، فراموش نکند که قدرت خداوند خیلی
بالاتر از قدرت اوست و ممکن است مورد قهر
و غضب و انتقام خداوند قرار گیرد.
قرآن می فرماید: «آنها باید عفو کنند و چشم بپوشند، آیا دوست نمی دارید
خداوند شما را ببخشد؟ و خداوند
آمرزنده و مهربان است.» (نور.۲۲)
۹- سفارش به اطرافیان در مورد یادآوری عواقب شوم عصبانیت و تذکر نکات مؤثر.
نوشته اند که در میان پادشاهان بنی اسرائیل
عادتی مرسوم بود که آنان را در حکومت کنترل می کرد؛ به این صورت که در نزد
هر یک از آنان
حکیمی دانا بود و صحیفه ای به همراه داشت که هرگاه پادشاه عصبانی می شد، آن حکیم، صحیفه را در مقابل او گرفته، به دستش می داد. در آ
ن صحیفه نوشته بود: «بر زیردستان رحم کن! از مرگ بترس! روز جزا را فراموش نکن!» وقتی شاه آن را می دید، غضبش ساکن می شد.
چه زیباست افرادی که قادر به کنترل خشم خود نیستند و همیشه بعد از عصبانیت پشیمان می شوند، چنین صحیفه ای تهیه کنند و به اطرافیان